Πρόκειται για την κεντρική είσοδο του τείχους των οχυρώσεων των Ενετών στην πόλη του Ρεθύμνου. Η πύλη κτίστηκε στα χρόνια του Ρέκτορα Τζάκομο Γκουόρο (1566-1568). Στο αέτωμα υπήρχε ανάγλυφο το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, ανάμεσα σε δυο πύργους. Σήμερα, το ανάγλυφο αυτό σώζεται σε δυο κομμάτια στην αυλή της Λότζια.

Πρόκειται για το καθολικό της Μονής του τάγματος των Φραγκισκανών Μοναχών. Το θύρωμά της εισόδου του ναού εντυπωσιάζει με τη διακόσμησή του. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε Imaret, δηλαδή πτωχοκομείο. Ο ναός έως το 1996 είχε χρήση χώρου πολιτιστικών εκδηλώσεων. Αναστηλώθηκε πρόσφατα και σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης.

Η είσοδός γίνεται από ένα βενετσιάνικο θύρωμα δίπλα στον Άγιο Φραγκίσκο. Οι Τούρκοι το στένεψαν χτίζοντας ένα μικρότερο εσωτερικό διακοσμώντας το με μια εντυπωσιακή παράσταση κληματαριάς, ανάγλυφα λιοντάρια, και τα σύμβολα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δεξιά βρίσκεται το μνημείο που αναπαριστά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η πλατεία 7,5 στρεμμάτων στην καρδιά της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου περιβάλλεται από αξιόλογα μνημεία και κτίρια με πολιτιστικές χρήσεις, όπως το «Τούρκικο» σχολείο, το Σπίτι του Πολιτισμού, το τζαμί Νερατζέ, το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.

Το «Τούρκικο» σχολείο κατασκευάστηκε το 1796 ως σχολείο θηλέων εκείνη την εποχή. Είναι ένα επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο που η χρήση του έως και σήμερα παραμένει η ίδια. Στη βόρεια πλευρά υπάρχει η κύρια είσοδος ενώ περιμετρικά υπάρχουν 15 τοξωτά παράθυρα ανά όροφο.

Το κτίριο αυτό αποτελούσε καθολικό μονής και ήταν αφιερωμένο στη Παναγία των Αυγουστινιανών "Santa Maria". Το θύρωμα της εισόδου είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα του Ρεθύμνου. Η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί το 1657. Το 1890 προστέθηκε μεγάλος μιναρές με δύο εξώστες που σχεδιάστηκε από το μηχανικό Γεώργιο Δασκαλάκη και είναι ο ψηλότερος του Ρεθύμνου. Σήμερα, το τζαμί Νερατζέ φιλοξενεί το Ωδείο της πόλης.

Οικοδομήθηκε το 1626 από τον Ρέκτορα της πόλης Α. Ριμόντι, καλύπτοντας μέρος των υδρευτικών αναγκών της πόλης εκείνη την εποχή. Βρίσκεται στη σημερινή πλατεία του Πλατάνου, αλλοτινό κέντρο της βενετσιάνικης πόλης. Αποτελείται από τρεις γούρνες στις οποίες τρέχει νερό από τρεις κρουνούς σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Ο θόλος, ένα τμήμα του οποίου σώζεται σήμερα, αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Η Λότζια οικοδομήθηκε τον 16o αιώνα με σχέδια του διάσημου βενετού αρχιτέκτονα Michel Sanmicheli. Η Λότζια ήταν ένα λαμπρό κτήριο στο κέντρο της πόλης και αποτελούσε χώρο συγκέντρωσης των ευγενών για να συζητήσουν πολιτικά και οικονομικά θέματα. Αμέσως μετά την τουρκική κατάκτηση μετατράπηκε σε τζαμί με μιναρέ, ο οποίος κατεδαφίστηκε το 1930. Σήμερα στεγάζει πωλητήριο πιστών αντιγράφων του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων.

Το παλιό Ενετικό λιμάνι περιβάλλεται από τοίχο του 1618 που το αγκαλιάζει ανατολικά και διατηρείται με κάποιες νεότερες επεμβάσεις. Ο Φάρος που κατασκευάστηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας αντικαταστάθηκε από ένα νεότερο. Το κτίριο που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του λιμανιού κατασκευάστηκε το 1931 και χρησιμοποιούνταν ως τελωνείο. Σήμερα φιλοξενεί το Κέντρο Ενημέρωσης Επισκεπτών της πόλης. Οι θολωτοί χώροι στα διώροφα ή τριώροφα κτίρια του λιμανιού έχουν μετατραπεί σε μικρές και γραφικές ψαροταβέρνες, όπου απολαμβάνει κανείς τα μυστικά της κρητικής κουζίνας.