Είναι ένα πολυσύχναστο σημείο συνάντησης όπου μπορείτε να νιώσετε τον αστικό ρυθμό της πόλης, καθώς βρίσκεται κοντά στον παραλιακό δρόμο, με όλα τα μπαρ, τα εστιατόρια και τις καφετέριες στην ανατολική είσοδο της Παλιάς Πόλης. Πήρε το όνομά της από το άγαλμα που είναι αφιερωμένο στον "Άγνωστο Στρατιώτη" και τοποθετήθηκε εκεί το 1930. Από εκεί ξεκινά η οδός Αρκαδίου, ή Sabbionara, που ήταν κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας και παραμένει ως σήμερα ένας από τους σημαντικότερους δρόμους της πόλης. Σ’ αυτόν, βρίσκονταν λαμπρά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.Τα οικοδομικά τετράγωνα ανάμεσα στην οδό Αρκαδίου και τη θάλασσα κτίστηκαν την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Αργότερα το 1900 μετονομάστηκε σε οδό Τσάρου και σήμερα είναι ένας από τους πλέον εμπορικούς δρόμους της πόλης.

Πήρε το όνομά του από τον Τούρκο διοικητή του Ρεθύμνου, το 1646. Στη θέση του, κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, υπήρχε μονή αφιερωμένη στην Αγία Βαρβάρα. Δυτικά από το κεντρικό κτίριο υπάρχει ο ερειπωμένος μιναρές του τζαμιού. Ενσωματωμένη στη στεγασμένη είσοδο της αυλής του τζαμιού ήταν η κρήνη. Εξυπηρετούσε τις ανάγκες όχι μόνο των πιστών που έπρεπε να πλυθούν πριν την είσοδο τους στο τέμενος αλλά και τις ανάγκες ύδρευσης της περιοχής. Στον αύλειο χώρο σώζεται ένας «τουρμπές» (θολωτή νεκρική κατασκευή), στον οποίο ίσως είχε ταφεί ο ιδρυτής του τζαμιού αλλά και πολλές οθωμανικές αναθηματικές ταφόπλακες.

Πρόκειται για ένα κτιριακό συγκρότημα που βρίσκεται στην οδό Αρκαδίου 48-50. Χρονολογείται την περίοδο της Ενετοκρατίας και είτε χρησιμοποιούνταν για ιδιωτική κατοικία ενετού αξιωματούχου, είτε είχε δημόσια χρήση. Το θύρωμα του αποτελεί ένα από τα πιο πλούσια σε αρχιτεκτονικό διάκοσμο και μεγάλα σε μέγεθος στην πόλη του Ρεθύμνου. Στολίζεται με λιοντάρια (σύμβολο της Βενετίας) και φτερωτούς έρωτες.

Το εντυπωσιακό, ιδιόκτητο, κτίριο της οδού Αρκαδίου 154 οικοδομήθηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας αλλά έχει και οθωμανικά στοιχεία. Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο με ξύλινο εξώστη και αξιόλογη διακόσμηση. Το μεγαλοπρεπές θύρωμα έχει διπλή επιγραφή (τούρκικη και ελληνική) με την ημερομηνία 1844, που αναφέρει :«Δόξα να έχει ο θεός (Αλλάχ) και να σώζει τον κτήτορα».

Στην οικία που βρίσκεται στην οδό Τσουδερών 12, υπάρχει ένα εντυπωσιακό ενετικό θύρωμα με πλούσια διακόσμηση από άνθη.

Πρόκειται για το καθολικό της Μονής του τάγματος των Φραγκισκανών Μοναχών. Το θύρωμα της εισόδου του ναού εντυπωσιάζει με τη διακόσμησή του. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το καθολικό μετατράπηκε σε Imaret, δηλαδή πτωχοκομείο. Ο ναός έως το 1996 είχε χρήση χώρου πολιτιστικών εκδηλώσεων. Αναστηλώθηκε πρόσφατα και σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Η είσοδός γίνεται από ένα βενετσιάνικο θύρωμα δίπλα στον Άγιο Φραγκίσκο. Οι Τούρκοι το στένεψαν χτίζοντας ένα μικρότερο εσωτερικό διακοσμώντας το με μια εντυπωσιακή παράσταση κληματαριάς, ανάγλυφα λιοντάρια, και τα σύμβολα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δεξιά βρίσκεται το μνημείο που αναπαριστά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η πλατεία 7,5 στρεμμάτων στην καρδιά της Παλιάς Πόλης  περιβάλλεται από αξιόλογα μνημεία και κτίρια με πολιτιστικές χρήσεις, όπως το «Τούρκικο» σχολείο, το Σπίτι του Πολιτισμού, το τζαμί Νερατζέ, το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.

Το κτίριο αυτό αποτελούσε το καθολικό της μονής και ήταν αφιερωμένο στη Παναγία των Αυγουστινιανών "Santa Maria". Το θύρωμα της εισόδου του κτιρίου είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα του Ρεθύμνου. Η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί το 1657. Το 1890 προστέθηκε μεγάλος μιναρές με δύο εξώστες που σχεδιάστηκε από το μηχανικό Γεώργιο Δασκαλάκη και είναι ο ψηλότερος του Ρεθύμνου. Σήμερα, το τζαμί Νερατζέ φιλοξενεί το Ωδείο της πόλης.

Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης στεγάζεται σε ένα βενετσιάνικο αρχοντικό. Στο ισόγειο γίνονται περιοδικές εκθέσεις και πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα. Οι αίθουσες του πρώτου ορόφου είναι αφιερωμένες στο λαογραφικό τμήμα, την υφαντική μέσα από το πέρασμα του χρόνου, το κέντημα, την καλαθοπλεκτική και κεραμική, καθώς και τα παραδοσιακά εργαλεία της καλλιέργειας και συγκομιδής των δημητριακών καρπών και τα παραδοσιακά επαγγέλματα του χαλκουργού, του σαμαροποιού, του πεταλωτή κ.ά. Στην όμορφη αυλή του σώζονται μέχρι σήμερα το περιβόλι με τις νεραντζιές, το πηγάδι και η στέρνα με την πέτρινη σκάφη.

Το εντυπωσιακό αυτό θύρωμα ανήκε σε οικία της οικογένειας των Ενετών Clodio. Έχει στοιχεία γοτθικής αρχιτεκτονικής και πλούσια διακόσμηση. Σώζεται το οικόσημο της οικογένειας Clodio, καθώς και η λατινική επιγραφή : «VIRTUTE FULCIDA DOMUS. MDCIX KAL. JUNII.» (Με την αρετή αστράφτει το σπίτι, πρώτες μέρες του Ιούνη του 1609.)
Σήμερα, στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργεί εργαστήριο κατασκευής φύλλου κανταΐφι, μπακλαβά κ.λπ. παραδοσιακού τύπου, το μοναδικό στην πόλη του Ρεθύμνου.

Ο σημερινός ναός της Κυρίας των Αγγέλων ή «Μικρή Παναγία», σε αντιπαραβολή με τη «Μεγάλη Παναγία», δηλαδή τη Μητρόπολη του Ρεθύμνου, χτίστηκε τα τελευταία χρόνια της ενετοκρατίας και ήταν αφιερωμένος στην Αγία Μαρία Μαγδαληνή του τάγματος των Δομινικανών. Κατά την Τουρκοκρατία μετατράπηκε σε τζαμί με μιναρέ.

Στα στενά της Παλιάς Πόλης διατηρούνται πολλές κατοικίες, εξαιρετικά δείγματα οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Τυπικό χαρακτηριστικό τους είναι τα «σαχνισιά», ένας ξύλινος εξώστης που ήταν το δωμάτιο υποδοχής. Τα ξύλινα αυτά κιόσκια, συχνά προσθήκες στα ενετικά κτίρια, προεκτείνονται πάνω από το δρόμο. Κάποια έχουν απλή κατασκευή και άλλα είναι περίτεχνα, με σκαλιστά «φουρούσια» και καφασωτά  παράθυρα.

Η κρήνη που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Π.Κορωναίου και Σμύρνης, πιθανότατα, κτίστηκε για τις ανάγκες των πιστών του παρακείμενου τζαμιού του Γιαχγιά Ιμπραήμ. Βρισκόταν σε λειτουργία ως τη δεκαετία του ΄50. Η μαρμάρινη κτητορική επιγραφή της κρήνης αναφέρει:
«ΑΥΤΗ Η ΒΡΥΣΗ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΝΗ ΝΕΡΟ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΠΙΗ ΝΕΡΟ
ΚΑΙ ΞΕΔΙΨΑΣΗ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΜΕ»

Ο ναός της Αγίας Σοφίας γύρω στα 1670 μετατράπηκε σε τζαμί από τον Γιαχγιά Ιμπραήμ. Προστέθηκε ξύλινος μιναρές ύψους 8μ, που καταστράφηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Σήμερα το κτίριο χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.                                                                     

Στην όμορφη πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου με τους φοίνικες και το σιντριβάνι βρίσκεται ένα διώροφο κτίριο νεοκλασικού ρυθμού που οικοδομήθηκε κατά το 1845 επί Νουρή Πασά και χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση κρατικών υπηρεσιών ενώ αποτέλεσε και την έκτακτη κατοικία του πρίγκιπα Γεωργίου, ύπατου αρμοστή της Κρήτης στα χρόνια 1898-1906. Σήμερα στεγάζονται οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου.